Noong ako’y may gatas pa sa labi

 

Samahan si baby bagotilyo sa pagbabaliktanaw sa kanyang childhood days:

 

Umagang kay ganda!

Ako ay nagising sa boses ng mga batang naglalaro sa labas. Tinignan ko ang oras 7:30 am.  Ang aga maglaro ng mga bata sa tapat ng kwarto ko. Hindi ko naman magawang magalit dahil kahit parang naka loud speak ang kanilang boses  ay naiintindihan ko sila , I’ve been there ( wow English me?).

Ngayon ay naiintindihan ko na rin ang pakiramdam ng matatandang binabansagan kong “KJ” noon. Nakakarindi rin kasi. Parang nasa kabilang bundok ang kausap. Pero gaya nga ng sinabi ko naiintindihan ko sila dahil ako ay certified perwisyong bata sa aking mga kapitbahay.

 

AKO AY FARMER—- Mahilig akong magharvest ng fruits and crops. Wala namang mali doon diba? Ang tanging problema lang ay sa kapitbahay ako lagi namimitas at naghaharvest. Hindi ko makalimutan nung isang araw na umakyat ako sa puno ng duhat ng aming neighbor nang bigla-biglang dumating ang tunay na haciendera. Nasa puno ako nasa baba siya , tumingala ang matanda. Parang akong nagblend sa mga puno naramdaman ko na sumasabay ako sa paggalaw ng dahon. Hindi niya ako napansin at pumasok na siya sa loob ng bahay nila. Para akong nabunutan ng buto ng duhat nung mga oras na yun. Pagkatapos ng mga pangyayari ay nakatikim ng masasakit na salita ang lookout ko na kulay violet pa ang labi dahil busy siya sa paglamon ng pinaghirapan ko. Life is unfair!

 

AKO AY DIRECTOR , SCRIPTWRITER, PRODUCER, ACTOR(ALL IN ONE)—- Sa dami ng aming mga role playing games (RPG) dati ay hindi mawawala ang mga bidang may powers ng apoy,tubig,hangin at lupa. Tuwing may gagawin kang superpowers na ikaw din ang gagawa ng sound effects ay kailangang iinform mo ang lahat ng kalaro mo na nagpakawala ka ng apoy. Tapos sasabihin ng kalaro mo “ nailagan ko raw”. Pero dahil bida ka hindi ka magpapatalo. Magpapakawala ka pa ng mas malaki. Sasabihin mo “tumalsik ka raw” agad-agad siyang  mapapaatras (astig diba?). Halos lahat ng kilos mo dapat pinapaalam mo sa kalaro mo kung di magmumuka kang tanga sa mga imahinsayong ikaw lang ang nakakakita.

 

AKO AY KALAHI NI EDWARD CULLEN: Tuwing ako’y masusugatan dahil sa sobrang todo bigay kong acting pag naglalaro ay agad-agad kong hihigupin ang dugong nalabas sa sugat . Madalas nilulunok ko pag wala masyadong lupa at dumi ang nasugatang parte. Pag wala ako sa mood pinapadilaan ko kay bantay . ( oh di ba instant rabies agad) 🙂

 

AKO AY PINTOR IN THE MAKING— halos lahat ng malinis na pader ay hindi ko pinapalagpas binabandalan ko ito ng tropang astig /tropang pogi (tapos sa ilalim ay  pangalan ko at ng mga kalaro ko.) Pero ang aking maituturing obra ay noong isang araw na kumuha ako ng alambre at nagsulat ako ng numbers sa kotse. Namangha ako kasi natanggal yung pintura nito gamit lang ang alambre. Astig na astig ang dating.

 

Natatawa na lang ako pag naaalala ko yun at napapasabing:

 

“I WAS THE NEIGHBOR YOU WISH YOU NEVER HAD .. HAAAR!”

 

Mukang ewan lang.... hahaha