Ang gate at ako

Hulyo 10,2011

Sunday 5:30 pm

Nakabili ang erpat ko ng bahay  at malapit na kaming lumipat. Naging busy ako “these days” sa pagtulong para i-polish ang bagong bahay. Nakakalungkot dins isipin na aalis ka sa isang lugar na kinalakihan mo at iiwanan ang mga taong naging kakilala at kaibigan mo. Isang pagbabago na hindi ko kayang yapusin ng buong-buo. Pero hindi tungkol sa ka- emohan ko at ng paglipat namin ang isusulat ko ngayon.

THE GREAT GATE

Ako ay naatasan upang pintahan ang gate ng bahay. Akala ko aabutin lamang ako ng limang oras upang tapusin ang Gawain. Mali ako , dahil sa dami masyado ng curves at designs , inabot ako nang limang araw para ayusin at pintahan ng bonggang bongga ang gate. Sa bawat hagod ng brush hindi maiiwasang may malagpasan kang pintahan dahil kagaya nang lahat ng bagay ang brush ay hindi rin perpekto para isang stroke mo lang damay na ang lahat.

Maraming sulok na animo’y umiiwas sa pintura . Kailangan mong tignan sa ibat ibang anggulo , patayo , patingkayad , pailalim (left) , pailalim (right) , in neutral position o pa-dog style (oo , nagawa ko na yon para lang Makita kung saan pa walang pinta ang gate na parang may allergy sa pintura) .

The future da VINCI

Sa totoo lang pwede kong madaliin ang pagpipinta ,yung trabahong bara-bara . Kayang kaya ko yun ,

Pero wala sa tipo ko ang gumawa ng isang bagay na hindi ko pinaglalaanan ng oras , ng buong puso at mega dose na effort.

Hindi sakin pwede ang “pwede na” . Perfectionist o may Obsessive-Compulsive personality disorder ako?

Hindi ko alam , ang alam ko lang pag ginawa ko ang isang bagay , o pinasok ang bagong trabaho , o isang bagong relasyon man .

Lagi kong binibigay lahat-lahat . Kumbaga sa Poker All-in agad.

Kasabay ng hagod ng brush naamoy ko ang halimuyak ng pintura at sapat na ito para maging “high” ako sa buong araw. At habang ako’y nasa kaadikan ko naisip ko na ang buhay pala ay parang pagpipinta. Ikaw ang Artist at ang buhay mo ay ang iyong obra. Nakasalalay sa kamay mo kung paano ipipinta ang mga bagay-bagay. Puwede mong madaliin , o pwedeng mo ring ibigay ang lahat  at busisiin ang kasuluksulukan para maganda ang kahihinatnan ng iyong ginawa. Hindi para makatanggap ng papuri sa iba , kundi para patunayan sa sarili mo na ang buhay mo ay hindi basta-basta.

Kagaya nang iba busy din sila sa pagpipinta nang kanilang buhay. Darating ang pagkakataong mahahawaan ka ng pintura nila ang iyong buhay. Mag-iiwan nang mabuti o masamang marka , may mga magbibigay impluwensya o mga alaala.

Pero dahil hawak mo ang brush at ang iyong pintura nasa sa’yo  kung gusto mong patungan ang markang iniwan nila. O kung mas wais ka maari mo din gamitin ang pintura ng iba para mas mapaganda at mabigyan pa ng kakaibang impact ang iyong buhay. Lahat yan nakasalalay sa iyong kamay. Mag-isip , paganahin ang imahinasyon , Gamitin ang iyong kamay. Tandaan mo ikaw ang pintor at sa huli ang Diyos ang huhusga ng iyong OBRA.

.